«Όταν το μαζί πληγώνει» γιατί να πληγώνει το μαζί;
Γιατί όταν δυο άνθρωποι που είναι μαζί δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες και δεν έχουν τη δύναμη να βρουν μια χρυσή τομή συνύπαρξης, μπορεί το μαζί
να τους πληγώσει ανεπανόρθωτα. Με την απλή λογική, θα έπρεπε να είναι πηγή ευτυχίας, αλλά οι αδυναμίες μας συχνά το καταστρέφουν.
Η αγάπη γίνεται μίσος;
Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν γίνεται μίσος. Το ατόφιο μίσος συχνά γεννιέται όταν ξυπνάει ο εγωισμός και οδηγεί σε λάθος δρόμους. Άλλωστε η αγάπη και το μίσος, είναι από τα πιο δυνατά συναισθήματα της καρδιάς του ανθρώπου, αλλά δεν μπορούν ποτέ να συνυπάρχουν.
Γιατί αποτυχαίνουν τα ζευγάρια;
Τα ζευγάρια συχνά αποτυγχάνουν γιατί δεν μπορούν να αφήσουν στην άκρη το “εγώ”, ώστε να προχωρήσουν στο “εμείς”. Θέλει αυταπάρνηση η αγάπη, δεν συνάδει με την ύπαρξη εγωισμού. Η προσδοκία είναι συνήθως η πηγή της απογοήτευσης. Η επιθυμία είναι θεμιτή και επόμενη, αρκεί να συμβαδίζει με καλές προθέσεις.
Φταίει η έξοδος της γυναίκας στην αγορά εργασίας κι ότι δεν έχει χρόνο για την οικογένεια της ή φταίει το γεγονός ότι έχουν πολλές προσδοκίες από τους συντρόφους τους;
Μπορεί και να φταίνε όλα μαζί. ΄Όμως η εποχή γεννάει επιτακτικά την ανάγκη να βγουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας και να προσαρμόσουν τις ανάγκες της οικογένειάς τους, στα δεδομένα τους κι όχι να επιζητούν το ακατόρθωτο.
Ζήλια και έρωτας πάνε μαζί;
Είναι σχεδόν μαθηματικά επιβεβαιωμένο, ότι ο έρωτας προκαλεί ζήλια, γεννά ένα λανθασμένο αίσθημα ιδιοκτησίας που δεν ταιριάζει σε ανθρώπους με προσωπικότητα και ανοιχτό μυαλό. Όμως είναι τόσο κυρίαρχο συναίσθημα, που συχνά σε εξουσιάζει και εμποδίζει το γενναιόδωρο μοίρασμα του εαυτού σου, όπως θα ήταν ωφέλιμο σε μια σχέση.
Πότε η Ελλάδα θα ξεπεράσει το “τι θα πει ο κόσμος”;.
Δεν ξέρω αν στο μέλλον καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τα σχόλια του κόσμου και τον φόβο της κακής κριτικής, που μπορεί να υποστούμε. Προς το παρόν, ακόμη και η νέα γενιά, αυτή των παιδιών μας, είναι επηρεασμένη από τις απόψεις της κοινωνίας μας. Αν συνειδητοποιήσουν πόσο πίσω κρατάει την ζωή σου ο επηρεασμός από την γνώμη του κόσμου, τότε θα έχουν έναν φάρο ελπίδας να ζήσουν μια πιο ωραία και αρμονική ζωή.
«Δε φανταζόταν πως οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν θηρία και να αντιμετωπίζουν τους καλοπροαίρετους σαν θηράματα, κατασπαράζοντας τις ψυχές τους». Οι ψυχές των αθώων γιατί πληγώνονται από αναίσθητους; Πώς μπορούμε να τις προστατέψουμε;
Οι ψυχές των αθώων και των ευαίσθητων είναι ευάλωτες και αυτό δίνει στους κακοπροαίρετους όπλα για να τις τραυματίσουν. Για να μην υποστούμε παρόμοια τραύματα, πρέπει να είμαστε δυνατοί και αποφασισμένοι να παλέψουμε για το δίκιο μας. Να προστατευτούμε πλήρως μοιάζει σχεδόν ακατόρθωτο. Ακόμη κι αν δείχνουμε απαθείς και δυνατοί, συχνά μέσα μας δημιουργούνται ανοιχτές πληγές, που τις κουβαλάμε σαν φορτίο στην πλάτη.
Η αξιοπρέπεια πολλές φορές εκλαμβάνεται ως αδυναμία, πώς πρέπει να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας για να είναι δυνατοί στη κοινωνία;
Αλήθεια είναι πως η αξιοπρέπεια εκλαμβάνεται σαν αδυναμία. Είναι πιο εύκολο να κατηγορείς τους ανθρώπους, από το να δείχνεις ανωτερότητα. Για το πώς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, δεν υπάρχει χρυσός κανόνας, πρέπει απλά να τα αγαπάμε και να τα δεχόμαστε όπως είναι, μη επιδιώκοντας να γίνουν καθρέφτες μας.
Ο έρωτας είναι απρόβλεπτος σαν τον καιρό, άπιστος σαν τα όνειρα, μα και κάποιες φορές, άστατος σαν θερμόμετρο που ανεβοκατεβαίνει. Τι είναι ο έρωτας για σας και πως μπορούμε να προστατευτούμε από το να πληγωθούμε;
Ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη, το απαραίτητο συστατικό για να απολαμβάνεις τη ζωή. Όσο εύκολο είναι να πληγωθούμε, άλλο τόσο είναι και απαραίτητο να ανοίξουμε την καρδιά μας κι ας υποστούμε τις συνέπειες. Το ότι θα πληγωθούμε κάποιες φορές μοιάζει δεδομένο, μα ποτέ ο φόβος για τις πληγές του έρωτα δεν βοήθησε κανέναν. Αντίθετα, τον εμπόδισε να χαρεί την ευτυχία της προσφοράς, του μοιράσματος, της αυθόρμητης ροής. Μόνο ανοίγοντας την καρδιά μας θα αισθανθούμε πλήρεις και έτσι, ως πλήρεις εντός, θα μπορέσουμε να βιώσουμε το μεγαλείο της συντροφικότητας, της συνύπαρξης.
Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου