”Η μοίρα θα κρίνει ποιον θα συναντήσεις στη ζωή σου, το πού και το πότε… Και ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει…”
Για μένα κάθε βιβλίο,που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα καί φέρει πολλά μηνύματα,είναι ένα επιπλέον σημαντικό λιθαράκι στο δισάκι της ζωής μου. Ένα πολύ όμορφο βιβλίο, που διάβασα καί ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, είναι το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Έφης Καγξίδου,με τίτλο ”ΗΤΑΝ ΑΝΗΘΙΚΟΙ”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Έξη. Ένα βιβλίο που ο ”ηχηρός” του τίτλος με έκανε να επιθυμώ να μάθω ποιοι/ες μπορεί να ήταν ανήθικοι καί για ποιον λόγο κρίθηκαν ως τέτοιοι/ες.
”ΗΤΑΝ ΑΝΗΘΙΚΟΙ”
Πόση δύναμη, άραγε, κρύβει μέσα του ένας τόσο μικρός, μα γεμάτος από άποψη νοημάτων,τίτλος;
Μην σας κάνει εντύπωση που εμμένω σε αυτόν. Βλέπετε,ανέκαθεν δεν μπορούσα να δεχθώ την ανηθικότητα της ψυχής πολλών ανθρώπων. Είναι αυτή που τους/τις οδηγεί στο να πράξουν με τόσο χυδαίο κι απάνθρωπο πολλές φορές τρόπο. Εκείνη ευθύνεται για ζωές καί σχέσεις που καταστρέφονται για ένα απλό καπρίτσιο,ή,λόγω μίσους καί αντιζηλείας. Εκείνη μπορεί να αμαυρώσει με τον χείριστο τρόπο το νόημα των λέξεων,μα καί την ύπαρξή μας. Εκείνη μπορεί να κρυφτεί πίσω από το προσωπείο της ηθικής καί να μας παραπλανήσει,διαστρεβλώνοντας σχεδόν τα πάντα γύρω μας. Κι όμως, η μοίρα, η ζωή, το σύμπαν, -πείτε το,όπως επιθυμείτε-, δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο. Για όλα υπάρχει ένα αντίτιμο που περιλαμβάνει μία επιβράβευση, ή, μία τιμωρία…
“Η Ραλλού ξύπνησε με ένα περίεργο συναίσθημα. Ξημέρωνε σημαδιακή μέρα, παραμονή του Άη-Γιάννη του Κλήδονα. Το χωριό της γιόρταζε και σε λίγες ώρες θα ακούγονταν παντού μαντινάδες αγάπης, ενώ οι καρδιές των νέων θα γέμιζαν με ελπίδες και όνειρα. Εκείνη τη νύχτα θα συναντήσει τον Μάνο. Ο έρωτάς τους ακολουθεί το δρόμο της φωτιάς, σε μια εποχή που η κοινωνία ήταν αυστηρή και η τιμή των κοριτσιών ήταν το πιο πολύτιμο πετράδι. Η Ραλλού θα αψηφήσει όλους τους αυστηρούς κανόνες και θα αφεθεί χωρίς ενοχές στον άντρα που αγάπησε πιότερο και από τη ζωή της. Μα ο έρωτας που είχε κλέψει το νου και την καρδιά της δεν θα της επιτρέψει να δει τα σημάδια. Δεν είδε το μίσος που γεννήθηκε στα σωθικά της θείας της, όταν η κόρη της τής δήλωσε πως δεν ήθελε να ζει χωρίς τον Μάνο. Αψήφησε τις προφητείες της Λούνας, της γιάτρισσας, που την προειδοποίησε: «Φυλάξου, έρχεται καταιγίδα, η αγάπη θα φανεί, μα θα σε καταστρέψει!» Μια ψυχή δοκιμάζεται με τον πιο σκληρό τρόπο. Η Ραλλού θα βρεθεί μέσα σε μια θύελλα γεμάτη δόλο και μυστήριο. Μυστικά και ψέματα θα ανατρέψουν ολόκληρη τη ζωή της. Η συμμαχία ανίερη. Όμως, οι μοίρες της ζωής έχουν τους δικούς τους νόμους και παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις, και όσοι αδίκησαν θα τιμωρηθούν, γιατί οι ένοχοι ΗΤΑΝ ΑΝΗΘΙΚΟΙ.” (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Θα μου επιτρέψετε να θεωρώ πως ο αγνός κι αληθινός έρωτας που μπορεί να γεννηθεί ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο καί ανήθικο. Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν οι αποδεκτές από την κοινωνία προϋποθέσεις. Μία κοινωνία που εθελοτυφλεί καί για πολλά χρόνια ζούσε μόνο για το ”φαίνεσθαι” καί μέσα στην καχυποψία,τον ρατσισμό καί τις προκαταλήψεις, που δεν έχουν χώρο σε τόσο όμορφα συναισθήματα. Διότι, για μένα δεν είναι ανήθικο να πορευθούν μαζί δύο άνθρωποι που αγαπιούνται καί εκδηλώνουν τον έρωτά τους ο ένας προς τον άλλο με λόγια καί πράξεις. Ανήθικη είναι η ζήλεια,η κακεντρέχεια,αλλά καί η ανθρώπινη ψυχή που διαφεντεύεται από το μίσος… Κι όλα αυτά θα αναδείξει η συγγραφέας μέσα από την παρούσα ιστορία. Μία ιστορία πολυπρόσωπη, όπου ο καθένας καί η καθεμία θα περάσει από διάφορα στάδια κι εμπόδια καί θα επιτελέσει άψογα τον ρόλο του/της.
Έρωτας,πόνος,προδοσία,κακία,εκδίκηση,μυστικά,πάθη,λάθη,μα καί δεύτερες ευκαιρίες καί ελπίδα για το μέλλον είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν όλο το σκηνικό της υπόθεσης. Μία υπόθεση που μας αποδεικνύει πως η ζωή μας είναι απρόβλεπτη καί κάποιες φορές έχει κοινά στοιχεία με τα παραμύθια,μα σε πιο ρεαλιστική βάση. Καί κάπου εδώ να αναφέρω πως όλα αυτά δεν θα αναδεικνυόντουσαν,αν δεν μιλάγαμε για την γλαφυρή καί καθάρια πένα της συγγραφέως. Μία πένα που ενισχύεται από άφθονο λεξιλόγιο,σωστή χρήση πληθώρας εκφραστικών μέσων καί άψογη δομή του κειμένου. Στα επιπλέον θετικά προστίθενται η γρήγορη καί συνεχόμενη ροή των γεγονότων καί ο τρόπος που δομεί η συγγραφέας άρτιους χαρακτήρες.
Εν κατακλείδι, μιλάμε για ένα καλογραμμένο,προσεγμένο καί ευνόητο βιβλίο που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις καί την ανηθικότητα που καλά κρατεί καί μας επηρεάζει,αλλά πάντα στο τέλος λαμβάνει όσα της αναλογούν. Αναζητήστε το!
Κυριακή Γανίτη