Ποια αισθητική ανάγκη υπαγορεύει την ενασχόλησή σας στα μονοπάτια της λογοτεχνικής πανδαισίας;
Το μυαλό και οι σκέψεις υπαγορεύουν, μοιάζουν με επιτακτικούς στοχασμούς που ψάχνουν μία διέξοδο και τη βρίσκουν στο χαρτί και το μελάνι, αναμιγνύονται με τον μύθο, που υφαίνει η φαντασία, παρ’ όλ’ αυτά το μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε φτάνει στους παραλήπτες με τον πιο όμορφο τρόπο.
Κατάγεστε από το “νησί της Αφροδίτης” την Κύπρο. Η Κύπρος εμπνέει τη συγγραφική σας πένα;
Πιστεύω πως το έναυσμα για να εμπνευστείς μια ιστορία, έρχεται από οτιδήποτε και οπουδήποτε, πόσο μάλλον όταν το μέρος που ζει κάποιος είναι από μόνο του μία αστείρευτη πηγή έμπνευσης!
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το συγγραφικό σας έργο “Τα μάτια που νοστάλγησα” από τις εκδόσεις Έξη. Ποιο ερέθισμα στάθηκε αφορμή για τη συγγραφή αυτού του πνευματικού σας παιδιού;
Μια κρυφή ματιά πίσω απ’ το φανταχτερό περιτύλιγμα της ζωής και η αλήθεια πίσω απ’ τα όρια της ορατής πραγματικότητας. Υπάρχουν αρκετά πράγματα, καταστάσεις και γεγονότα που αγνοούμε. Υφίστανται φωνές που θέλουν να ακουστούν μα ο ήχος αδυνατεί να φτάσει στ’ αυτιά μας.
Ποια είναι τα μάτια που κάποιος νοσταλγεί; Ποιες είναι οι συνθήκες που το υπαγορεύουν;
Τα μάτια που αγαπάμε πολύ μόνο που κάποιες συνθήκες μας υποχρεώνουν να ζήσουμε μακριά τους. Όσο αφορά την ιστορία του βιβλίου υπάρχουν αρκετοί λόγοι. Ο θάνατος, ο εγκλεισμός και ίσως αν το σκεφτούμε βαθύτερα η ηρωίδα του βιβλίου μπορεί να νοστάλγησε τα δικά της μάτια, τότε που ήταν γεμάτα ζωή, ενέργεια και στην πορεία αφού ανεπαίσθητα άλλαξε άρδην η ζωή της, αυτά γέμισαν με πόνο και θλίψη.
Η ηρωίδα σας στο εξώφυλλο κείτεται χάμω αδιαφορώντας για το πανέμορφο τοπίο που βρίσκεται πίσω της. Τι θέλετε να υποδηλώσετε μέσω αυτής;
Το πανέμορφο τοπίο υποδηλώνει την ομορφιά της φύσης, τον καταρράκτη που ζωγράφισε η μία απ’ τις δύο ηρωίδες του βιβλίου και η κοπέλα που κείτεται χάμω δεν αδιαφορεί, αφουγκράζεται τους ήχους και νοσταλγεί τη ζωή που κάποιοι φρόντισαν να της στερήσουν.
Ένας όρκος σιωπής ιερός κι απαράβατος, δεσμεύει την ηρωίδα σου να μην πει την αλήθεια. Τηρεί την υπόσχεση της, ή γίνεται επίορκη; Ποια η προσωπική ευθύνη;
Η μία αδελφή ορκίζεται στην άλλη. Ένα μυστικό που γίνεται ο σταυρός που θα κουβαλήσει, η θηλιά στο λαιμό που την πνίγει, όμως επιλέγει να το κάνει μόνο και μόνο για να μην πληγωθούν οι άνθρωποι που αγαπά, κυρίως η μητέρα της. Το αν θα γίνει επίορκη ή όχι δεν θα το απαντήσω εδώ επειδή είναι σημαντικό μέρος της ιστορίας που δεν μπορώ να αποκαλύψω.
Ποια η θέση του θείου απέναντι στον ιερό όρκο σιωπής;
Καμία σχέση όσον αφορά την πραγματικότητα, όμως η ηρωίδα μας, έκανε προσωπική συμφωνία με τον Θεό… και ας πλήρωνε η ίδια το τίμημα, όσο βαρύ κι αν ήταν για τους δικούς της ώμους.
Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε με το συγγραφικό σας έργο στο αναγνωστικό κοινό;
Τα μηνύματα είναι πάρα πολλά, σίγουρα το αναγνωστικό κοινό θα τα ανακαλύψει χωρίς να ψάξει ιδιαίτερα πίσω απ’ τις λέξεις, είναι εμφανές πως το κυριότερο μήνυμα είναι η αξία της ελευθερίας και της υγείας. Ίσως και να προβληματίσει τον αναγνώστη και να τον θέσει μπροστά στις ευθύνες που έχει ως πολίτης ενός κράτους.
Ως καλλιτεχνική φύση με πινέλα τα δάχτυλά σας ποια χρώματα θα χρησιμοποιούσατε για να αποδώσετε το πορτρέτο της ηρωίδας;
Το κόκκινο για τη δυναμική της, το πορτοκαλί για τη σιγουριά της και στην πορεία θα της έβαζα και λίγο κίτρινο για την πνευματικότητα και την εξυπνάδα της.
Ποια συναισθήματα, ποια χρώματα, έντυσαν την ψυχή σας την ώρα που ξεδιπλώνατε τις σκέψεις σας;
Ήταν αδύνατον να μην υπάρξουν έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα. Πότε πόνος και πότε χαρά, πότε νεύρα και πότε ηρεμία… Έχω πάρει πολλά μηνύματα από αναγνώστες και οι πλείστοι χρησιμοποιούν τη λέξη «συγκλονιστικό». Αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι μυθιστόρημα μα μέσα απ’ αυτό ξεπηδούν αλήθειες κι αυτό είναι που συγκλονίζει τον αναγνώστη, η αλήθεια.
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας;
Δεν είμαι φιλόδοξη, όσον αφορά τη συγγραφική μου πορεία αυτό που ονειρεύομαι είναι να αγαπηθούν τα βιβλία μου.
Ποια είναι η αγαπημένη ρήση που σας αντιπροσωπεύει;
Είναι πολλές αλλά θα δανειστώ αυτή που επέλεξα για το βιβλίο μου: «Ευλογημένα ας είναι τα εμπόδια αφού μέσω αυτών αναπτυσσόμαστε»
Μαρία Χριστοδούλου
Αρχισυντάκτρια
https://www.femalevoice.gr/