Γεννήθηκα τον Δεκέμβρη του 1949 από Κυκλαδίτες γονείς στην Αθήνα, που τη λατρεύω, γιατί τη γνώρισα πανέμορφη στα νιάτα της και γερνάω μαζί της. Χόρτασα παιχνίδι στις αλάνες, έγδαρα τους αγκώνες και τα γόνατά μου, για να αποδείξω στον εαυτό μου το περισσότερο, πως δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο για ένα μικρό κορίτσι, που δεν έχει κάτι να ζηλέψει από τα συνομήλικα αγόρια της συντροφιάς.

Θεωρώ πως είμαι ευλογημένη, αφού στο τρένο της ζωής μου έχω λατρεμένους συνταξιδιώτες τους δικούς μου ανθρώπους, που επιλέγουν να μένουν πλάι μου στα καλά και στα άσχημα και να μου κρατούν το χέρι στα δύσκολα.

Στα πενήντα επτά μου συναπαντήθηκα πρώτη φορά με τον καρκίνο και από τότε ξεκινήσαμε να παίζουμε κρυφτό μεταξύ μας. Ετούτη η άχαρη συνύπαρξη πέρα απ’ την επιμονή και την υπομονή, μου χάρισε άφθονο ελεύθερο χρόνο για να περιπλανηθώ στις μαγευτικές διαδρομές των μοναχικών γραφιάδων. Με δύο λόγια, δεν μου στέρησε το δικαίωμα στο όνειρο, στα σχέδια που, κι αν ακόμη δεν ολοκληρωθούν, χαμένα δεν θα πάνε, αρκεί να πέσει ο σπόρος σε γόνιμο έδαφος.

Από τη γιαγιά-Ντάντα θα ήθελα να θυμάστε το κληροδοτούμενο από γενιά σε γενιά, πολύτιμο μυστικό μου: «Μη φοβηθείς να δοκιμάσεις τις δυνάμεις και τις αντοχές σου για να πετύχεις τους στόχους σου! Φθάνει να μην ξεχνάς πως θα χρειαστεί μία φορά να πέσεις και δέκα να σηκωθείς, πατώντας γερά στα πόδια σου με ολόρθη την ψυχή σου!»

Άλλα έργα της ιδίας: «Στης καρδιάς τους μαχαλάδες», «Το τρις εξαμαρτείν» και «Η κλεψύδρα της αγάπης».