Περιγραφή
«Εμένα δεν χτυπάει για κανέναν η καρδιά μου. Δεν θα παντρευτώ με συμφωνία, Ρινούλα. Δεν θα μοιράζομαι το κρεβάτι μου και το κορμί μου με κάποιον για να ευχαριστηθεί το χωριό και οι οικογένειές μας».
Αυτά ξεστόμιζε η Αρετή και η Ρίνα τη θαύμαζε, γιατί η ίδια ήταν μια γυναίκα υποταγμένη σε έναν άντρα που ποτέ δεν αγάπησε, σε μια κοινωνία που την ήθελε πειθήνια και δέσμια των αρσενικών.
Γεννημένη σε ένα μικρό χωριό τη δεκαετία του ’60, μεγάλωνε βάζοντας στην άκρη τα δικά της θέλω. Θυσιάστηκε για την οικογένεια και έχασε τον εαυτό της μέσα στο «εμείς». Αυτό είχε μάθει, αυτό έκανε. Όμως, όχι, έπρεπε να σπάσει τα δεσμά.
Κοίταξε το μεγάλο πορτρέτο που δέσποζε στο δωμάτιο του αρχοντικού. Τα γυμνά κορμιά δύο εραστών τυλίγονται σφιχτά το ένα με το άλλο. Σαν να ταιριάζουν και να κουμπώνουν απόλυτα, σαν να μην έχουν υπάρξει ποτέ χώρια ως μονάδες… Πόσο ζήλεψε αυτό το ερωτικό σμίξιμο…
Ποια ήταν η δική της ζωή ως σήμερα; Ποια θα είναι από ’δώ και πέρα;
Αλέξανδρος –
Εξαιρετικό βιβλίο με πλοκή που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Μπράβο!
ΑΝΘΗ –
Υπέροχο το βιβλίο σας. Γρήγορο, χωρίς πολλούς προλόγους και περιγραφές, το τελείωσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα.
Άντζελα –
Το βιβλίο μου προκάλεσε πλήθος διαφορετικών συναισθημάτων και θα μπορούσα να το διαβάσω σχεδόν απνευστί με αυτή την πλοκή κι αυτούς τους χαρακτήρες που κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον και την προσοχή μου. Ωστόσο, τελικά το διάβασα σε 2 εβδομάδες γιατί δεν ήθελα να τελειώσει… η φαντασία μου λειτούργησε στο έπακρο και τα ψυχογραφήματα των χαρακτήρων με άγγιξαν ουσιαστικά. Ευχαριστούμε πολύ!
Write book reviews –
“Το πορτρέτο των αρραβώνων”
1959-2005
Η Ρηνουλα μεγαλώνει σε ένα χωριό.Απο τότε που θυμάται τον εαυτό της κάνει αδελφική παρέα με την Αρετή.Μοναχοπαιδια και οι δύο τους,η Ρινα ήσυχη,ήρεμη,γλυκια και η Ερατώ πνεύμα ανήσυχο επαναστατικό από τη φύση της.Το μόνο που δεν ονειρεύεται είναι γαμπρούς γάμους και νυφικά.Ενω η άλλη 20 χρόνων πια φοβαται πολύ ότι τελικά θα μείνει γεροντοκόρη.
Το προξενιό όμως έρχεται από τους προύχοντες του χωριού και ο γαμπρός είναι ο Βασίλης.Ο πατέρας του αδιάφορος και η μάνα του,η Κικω,κακία δύστροπη,δύσκολος ανθρωπος.Και ο γάμος έγινε και η Ρηνουλα βρέθηκε να μεγαλώνει τα παιδιά του κουνιάδου της, εφόσον εκείνος χήρεψε νωρίς.Επιπλεον έκανε όλες τις δουλειες και τους υπηρετεί όλους.Καλος Άνθρωπος ο Βασίλης της αλλά άβουλος.Οτι έλεγε η Κικω ήταν νόμος και όποιος δεν υπακουγε το πλήρωνε πολύ ακριβά.Ηρθε κ ο καιρός που η Ρινα έμεινε έγκυος, το παιδί γεννήθηκε αλλά δεν ήταν αρσενικό,ήταν κορίτσι.Για άλλη μια φορά,ανέλαβε η πεθερά,πάλι δεν μίλησε ο Βασίλης.
Τα χρόνια περνάνε και το μόνο που συνεχίζει να κάνει είναι υπομονή και να σκύβει το κεφάλι.Ο Βασίλης χάνεται και νιώθει εντελλως αβοήθητη.Απο την αλλη μεριά η Ερατώ άφησε μόνο ενα γράμμα με δυο λέξεις:Μην υποταχτείς.
Θρηνούσε η Ρινα για τη ζωή της,για τις απώλειες.Μεχρι που άκουσε μια συζήτηση που δεν έπρεπε να ακούσει.Τοτε πήρε την μεγάλη απόφαση.Τους παράτησε όλους κ έφυγε για το άγνωστο.Ο καπετάνιος που συνάντησε στο δρόμο της αυτός ο σπάνιος κ καλός άνθρωπος ήταν η ευκαιρία που της χρωστούσε η ζωή.Την παίρνει μαζί του στην Αμερική.Μετα από τόσα βάσανα ξεκίνησε επιτελους να χαμογελάει.
Το τέλος του βιβλίου ήταν αυτό ακριβως που περίμενα,ήταν αυτό ακριβώς που άξιζε σε όλους,ειτε καλό είτε κακό.Αν κ δεν προτιμώ να διαβάζω μυθιστορήματα εκείνης της εποχής μπορώ να πω ότι αυτό το απόλαυσα.