Η Μαρία Γαβριελάτου με το μοναδικό συγγραφικό της τρόπο, ευαίσθητο και οξυδερκή, καθηλώνει τους αναγνώστες με το βιβλίο της “Tα σπασμένα φτερά της νιότης μου”. Η Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου μίλησε μαζί της για το ταξίδι της συγγραφής.
Πείτε μου δυο λόγια για το βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις Eκδόσεις Έξη με τίτλο « Τα σπασμένα φτερά της νιότης μου».
Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε από αναφορές της μητέρας μου, για τον καημό του παππού μου που πετάχτηκε από τον ίδιο του τον πατέρα λίγες μέρες μετά τον θάνατο της μητέρας του την στιγμή της γέννας. Βρέθηκε ψυχοπαίδι στην Αθήνα δίνοντας όρκο ζωής πως θα βρει την χαμένη του αδερφή που δόθηκε για υιοθεσία, λίγων ημερών μωρό. Εκείνος δεν την βρήκε ποτέ, ο Στράτος όμως ο ήρωας μου την βρήκε αλλά ξεκίνησε άλλη μια μάχη ζωής για να την προστατέψει, θυσιάζοντας επιθυμίες, προσωπικές ανάγκες ακόμα και τις ηθικές του αξίες!
Στις σχέσεις των ανθρώπων που έχουν καθάρια και δοτική ψυχή, υπάρχει συνήθως ένας κώδικας επικοινωνίας πολύ πιο δυνατός από τα λόγια και τις λέξεις. Έχετε βρει αυτόν τον κώδικα επικοινωνίας με τους δικούς σας ανθρώπους;
Έχω λίγους ανθρώπους κοντά μου που ναι υπάρχει κώδικας επικοινωνίας, που μόνο με τα μάτια μπορούν να καταλάβουν πως νιώθω και εγώ τι νιώθουν εκείνοι. Είναι σπάνιο στους ανθρώπους να ακουμπήσουν την ψυχή σου και εγώ νιώθω ευλογημένη που έχω λίγους αλλά σημαντικούς.
Ο τίτλος του βιβλίου θυμίζει τίτλο από σήριαλ. Είναι σχέδιο ή όνειρο σας να το δούμε στην μικρή οθόνη;
Όνειρο ναι, ποιος δεν θα ήθελε να δει το έργο του να παίρνει σάρκα και οστά; Όμως για να γίνει αυτό θέλει ανθρώπους που θα νιώσουν τι θέλει να περάσει ο δημιουργός και να μην αλλοιωθεί το έργο κατά την μεταφορά του.
Πόσο καιρό σας πήρε να γράψετε το βιβλίο;
Τα σπασμένα φτερά της νιότης μου, μου πήραν περίπου δύο χρόνια και αυτό γιατί υπήρξαν πολλά διαλείμματα για να ηρεμήσω συναισθηματικά. Ήταν ένα δύσκολο βιβλίο όχι μόνο από θέμα έρευνας αλλά και από όσα δεινά έριξα στους ήρωες να αντιμετωπίσουν! Πολλά βράδια έκλεινα τον υπολογιστή θυμωμένη με τον εαυτό μου γιατί κινούσα με την πένα μου την ζωή τους. Αλλά έτσι έπρεπε να γίνει, έτσι στήθηκε στο μυαλό μου, και όταν ο συγγραφέας θέλει να ταράξει μέχρι και το τελευταίο κύτταρο του αναγνώστη και «σκληρός και απάνθρωπος» θα γίνει, μέχρι την στιγμή που θα λυτρώσει τους ήρωες μέσα από την δικαιοσύνη, την αγάπη και την ελπίδα.
Οι ήρωες είναι όλοι ζωντανοί, καθημερινοί άνθρωποι αλλά μιας άλλης εποχής. Τι σας ενέπνευσε από την εποχή εκείνη;
Πάντα το χθες που δεν γνώρισα μου προκαλούσε το ενδιαφέρον και πηγή έμπνευσης, αυτό συνέβη και στο πρώτο μου βιβλίο την ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ. Εποχές που δεν έζησα αλλά είχα ακούσει πολλά ήταν η επιθυμία να ανακαλύψω με έρευνα και κυρίως ο τρόπος ζωής, τα ήθη και τα έθιμα, η κουλτούρα των ανθρώπων καθώς και τα ιστορικά γεγονότα αποτέλεσαν για μένα ένα υπέροχο ταξίδι ζωής.
Όταν γράφετε ένα μυθιστόρημα ποιος είναι ο πρώτος που το διαβάζει ώστε να σου πει τη γνώμη του;
Συνήθως η μητέρα μου που έχει διαβάσει χιλιάδες βιβλία, είναι απαιτητική αναγνώστρια και ξέρω πως αν κάτι δεν της αρέσει θα μου το πει. Λειτουργεί σαν αναγνώστρια και όχι σαν μητέρα μου. Δεν μου έχει χαϊδέψει ποτέ τ’ αυτιά γι’ αυτό και εμπιστεύομαι την γνώμη της. Το επόμενο πρόσωπο είναι η αγαπημένη μου Κατερίνα αναγνώστρια απαιτητική με άποψη και επιχειρήματα σε κάτι που μπορεί να μην της αρέσει.
Ποιο βιβλίο έχετε ζηλέψει και θα θέλατε να το έχετε γράψει;
Έχω θαυμάσει, δεν έχω ζηλέψει. Η ζήλια δεν ανήκει στον τρόπο σκέψης μου και στην ζωή μου γενικά. Αντίθετα από ένα βιβλίο που θα θαυμάσω παίρνω ότι καλύτερο μπορώ, ώστε και εγώ να γίνω καλύτερη!
Τι θα λέγατε στους νέους συγγραφείς που δεν τολμούν να εκδώσουν το έργο τους;
Η έκδοση είναι το πιο δύσκολο κομμάτι για έναν συγγραφέα και πολλές φορές η δυσκολία αυτή φέρνει την απογοήτευση. Θέλει τόλμη η απόφαση και το ρίσκο να δώσεις γραπτό προς έκδοση. Και δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος που γράφει να του λείπει η τόλμη να εκδώσει απλά οι δυσκολίες τον αποτρέπουν!
Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα…
Ήδη υπάρχει έτοιμο μυθιστόρημα που λόγω έλλειψης χρόνου καθυστερώ τις διορθώσεις και ίσως γιατί και αυτό είναι ένα δύσκολο βιβλίο που θέλω ήρεμη να δουλέψω για να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Επίσης υπάρχει και έχει γίνει ο σκελετός σε δύο ακόμα βιβλία. Τι περιμένω; Μα φυσικά χρόνο, χρόνο για να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά!
Αισθάνεστε συγγραφέας;
Αισθάνομαι ταξιδιώτης της γραφής. Ο τίτλος είναι σχετικός απλά σε προσδιορίζει τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Γράφω για μένα πρώτα, καταθέτω την ψυχή μου τώρα αν σε αυτή την διαδρομή έχω συνταξιδιώτες αυτό μου δίνει ευτυχία.
Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για το έργο σου με την οποία δεν συμφωνείς;
Η αρνητική κριτική δεν με ενοχλεί φτάνει να έχει σωστά επιχειρήματα. Λογικό σε κάποιον να μην αρέσεις. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικές απαιτήσεις ακόμα και στα βιβλία Είμαι άνθρωπος ανοιχτός και κυρίως δεν λειτουργώ παρορμητικά αλλά με την λογική και επεξεργάζομαι καθετί αρνητικό που σίγουρα θα με βοηθήσει στο να γίνω καλύτερη
“Κουβαλάτε» για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Εννοείται πως το ταξίδι με τους ήρωες δεν τελειώνει βάζοντας ο συγγραφέας το πολυπόθητο ΤΕΛΟΣ. Τους κουβαλάω μέσα μου για πολύ καιρό και ειδικά όταν γίνονται οι διορθώσεις. Εκεί για μένα γίνεται το μεγαλύτερο δέσιμο. Φεύγουν από κοντά μου όταν ξεκινάω καινούργιο βιβλίο. Αυτή είναι και η μαγεία της συγγραφής, νοερά είσαι μαζί και χώρια με πολλούς ανθρώπους που έγινες κομμάτι τους απλά γιατί υπήρξαν γέννημα θρέμμα της φαντασίας σου!
Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Ο αναγνώστης μπορεί να βομβαρδίζετε με πολλά βιβλία όμως έχει το χάρισμα να ξεχωρίζει και να διαλέξει βιβλία που θα καλύψουν την αναγνωστική του ανάγκη. Αυτό το έχω διαπιστώσει σε ομάδες που ασχολούνται με τα βιβλία και διαβάζω γνώμες. Ο ίδιος ο αναγνώστης πιστεύω πως κάνει και το ξεκαθάρισμα τι αξίζει και μένει και τι δεν αξίζει.
Ποια είναι η Μαρία Γαβριελάτου,στη καθημερινότητα της;
Φτάσαμε στο πιο δύσκολο ερώτημα! Τρελή και αδέσποτη θα ήταν ο τίτλος της καθημερινότητας μου αν ήταν βιβλίο. Ζω σε τεντωμένο σκοινί με τον χρόνο. Κάνω πολλά πράγματα και κυρίως ψάχνω να βρω γιατί το 24ωρο να μην ήταν μεγαλύτερο. Είμαι μια γυναίκα εργαζόμενη και μητέρα δύο υπέροχων παιδιών που είχα την τύχη να είμαι κοντά τους τα χρόνια που με είχαν ανάγκη. Κοιμάμαι λίγες ώρες δυστυχώς πηγαίνω στην δουλειά μου και μετά ασχολούμαι με τα του οίκου μου! Γυμνάζομαι σχεδόν καθημερινά και τα βράδια που υπάρχει ηρεμία στο σπίτι ή θα γράψω ή θα ασχοληθώ με κατασκευές. Δημιουργώ με τεχνοτροπίες έργα τέχνης, έτσι μέσα από το ταξίδι της συγγραφής και των χρωμάτων ζω σε έναν υπέροχο κόσμο που με βγάζει από την ρουτίνα της ημέρας. Γενικά δεν αφήνω τον εαυτό μου στιγμή άπραγο γιατί αγαπώ την ζωή και θέλω να εκμεταλλεύομαι και το δευτερόλεπτο. Είμαι υγιής, έχω μια υπέροχη οικογένεια, έχω ανθρώπους κοντά μου νιώθω ευλογημένη από το Θεό που ακόμα και στα δύσκολα ήταν στο πλευρό μου, άρα το μόνο που έχω να κάνω σαν Μαρία είναι να χαίρομαι ακόμα και τις στιγμές της κούρασης χωρίς γκρίνια αλλά με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
statusvoice.gr