Η Γεωργία Κραββαρίτη γράφει ό,τι τη συγκινεί, κλαίει ή γελά με τους ήρωές της, υποφέρει μαζί τους. Η συγγραφή είναι το οξυγόνο της.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν συγγραφέα να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη; Τι απαιτείται για να το πετύχει;
Σε ό,τι αφορά στον βαθμό δυσκολίας, θα μιλήσω για την δική μου συγγραφική εμπειρία λέγοντας πως πάνω στον ειρμό της σκέψης, την στιγμή που το συναίσθημα υπερκερνά την λογική, δεν αναρωτιέμαι αν αυτό που γράφω θα αρέσει στον αναγνώστη παρά συνεχίζω ακατάπαυστα τη συγγραφή έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Από τα έντονα συναισθήματα που κατακλύζουν την ψυχή μου, μπορώ να αντιληφθώ αν αυτό που γράφω είναι καλό. Άλλωστε, βιώνοντας την κάθε λέξη που γεννάται μέσα μου αφήνομαι στην αβίαστη ροή των πραγμάτων συνειδητοποιώντας επανειλημμένα πως αυτό που υπαγορεύει ο νους την στιγμή της έμπνευσης είναι αλάνθαστος οδηγός για μένα! Έτσι, κάθε φορά που γράφεται το τέλος γνωρίζω ενδόμυχα πως αν αλλάξει κάτι αυτό δεν θα αφορά την ρότα του μυθιστορήματος, παρά μονάχα εκφραστικές λεπτομέρειες. Αυτή είναι η δική μου αλήθεια κι ο δικός μου συγγραφικός τρόπος και χαίρομαι που μέχρι στιγμής οι αναγνώστες με επιβεβαιώνουν.
Η ιστορία σας μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας,θα θέλατε να γίνει σήριαλ;
Είναι γεγονός πως όλοι οι αναγνώστες μου καταθέτουν πως κάλλιστα το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε να μεταφερθεί στην μικρή ή και μεγάλη οθόνη. Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα και ναι, θα έκανε μέγιστη την χαρά μου αν ενέπνεε κάποιον παραγωγό!
Η Ζωή όλη της ζωή περίμενε. Εσεις έχετε σχέση με την ηρωίδα αυτή ως χαρακτήρας;
Θα μπορούσα να πω πως έχω πολλά κοινά με την ηρωίδα του βιβλίου μου, την Ζωή, ένα εξ ’αυτών σίγουρα η υπομονή και η καρτερικότητα με την οποία αντιμετώπισε όλες τις καταστάσεις στην ζωή της.
Τι πρέπει να έχει ένας ήρωας, για να γίνει ήρωάς σας, και μια ιστορία, για να γίνει η ιστορία σας;
Ένας ήρωας δημιουργείται ακαριαία στο μυαλό μου βάση του ενστίκτου που προηγείται της σκέψης. Μια πράξη, μια κίνηση, μια λέξη και πολλά ακόμα που ενδόμυχα έρχονται και τριβελίζουν το μυαλό μου ξανά και ξανά, χτυπούν ένα καμπανάκι αφύπνισης. Στην συνέχεια ένα άγνωστο σενάριο ξεκινά να δημιουργείται μέσα μου το οποίο βασίζεται αρχικά σε όσα προανέφερα και κατόπιν εμπλουτίζεται εστιάζοντας στο ερέθισμα το οποίο με οδήγησε στην θεματολογία και δημιουργία ενός νέου βιβλίου.
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας πώς ξεκίνησε για εσάς το ταξίδι στη λογοτεχνία ;
Το υπέροχο αυτό ταξίδι για μένα ξεκίνησε από τα μικράτα μου. Όπως αγαπώ να λέω, «…Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε να γράφω…» Πριν μάθω λοιπόν να γράφω, σκεφτόμουν. Όταν έμαθα τα πρώτα μου γράμματα η χαρά μου ήταν τέτοια γιατί μπορούσα να εναποθέτω τις λέξεις στο χαρτί. Αρχικά με την μορφή έμμετρων στίχων όπου και οι δάσκαλοί μου διέκριναν αμέσως πως κάτι συμβαίνει με αυτό το παιδί. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Έγραφα ποίηση από πολύ μικρή, όπως κι ελεύθερα κείμενα. Αργότερα ασχολήθηκα ερασιτεχνικά πάντα με τα παιδικά παραμύθια τα οποία και διάβαζα στα παιδιά μου σαν έγινα μητέρα. Ήταν μέγιστη η ανάγκη μου να γράφω καθημερινά έστω και λίγο, όσο μου επέτρεπε ο χρόνος μου, κάτι το οποίο με οδήγησε στην συλλογή μεγάλου ανέκδοτου υλικού. Ταυτόχρονα διάβαζα και διαβάζω αρκετά λογοτεχνία, ποίηση, καθώς και αγιοπατερικά βιβλία τα οποία μου δίνουν σταθερές στην ζωή μου όπως κι απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα. Σαν έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα, ο σύζυγός μου παρατηρώντας με για πολλά χρόνια να ασχολούμαι με αυτό που τόσο αγαπώ, με παρότρυνε να προχωρήσω στην έκδοση των γραπτών μου. Τον άκουσα και κάπως έτσι ξεκίνησε για μένα το όμορφο ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της λογοτεχνίας.
Τα συγγραφικά σας βήματα στον χώρο της λογοτεχνίας γίνονται έχοντας στο πλευρό σας τις εκδόσεις έξη, που το όνομά τους είναι εγγύηση στην εκδοτική παραγωγή της χώρας μας . Θυμηθείτε τι στιγμή που σας ειπαν ναι για την έκδοση του βιβλίου.
Σαφέστατα δεν ξεχνώ ποτέ την ημέρα που πήρα την θετική απάντηση από τις εκδόσεις Έξη, την εκδοτική μου στέγη η οποία αποτελείται από αξιόπιστους επαγγελματίες σε ό,τι αφορά στον χώρο των εκδόσεων. Ένιωσα μια απίστευτη ευφορία να κατακλύζει την ψυχή μου κι ανυπομονούσα τόσο πολύ να δω το βιβλίο μου να παίρνει «σάρκα και οστά». Θαρρώ πως είναι μια στιγμή δικαίωσης για τον συγγραφέα κάθε που λαμβάνει θετική απάντηση για ένα του πόνημα.
Λένε ότι, όταν γράφεις, πρέπει ν’ αφήνεις ένα κομμάτι της ψυχής σου. Τι έχουν οι λέξεις που δεν το έχει η ζωή;
Ενδόμυχα, ένας συγγραφέας πάντοτε καταθέτει κομμάτι από τον εαυτό του μέσα στα βιβλία του και προσωπική μου γνώμη είναι πως μέσα από την γραφίδα του εκάστοτε συγγραφέα, ίσως να μπορούμε να διακρίνουμε κάτι από την ψυχή του. Τώρα σε ότι αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θα την αντιστρέψω λίγο λέγοντας, τι είναι αυτό που δεν έχουμε δει στην ζωή και ταυτόχρονα δεν το έχουμε συναντήσει και στις λέξεις; Τα πάντα συναντάμε στην ζωή. Η ίδια η ζωή δίνει τα πιο απίστευτα σενάρια πολλές φορές. Απλά οι λέξεις, σαν διαβάζονται μια-μια, ορθώνουν το δικό τους ανάστημα ταξιδεύοντας τον αναγνώστη σε μέρη αλλοτινά. Οι λέξεις εγείρουν τις αισθήσεις δίνοντας ώθηση στο νου, είτε να σκιαγραφεί, είτε να ζωγραφίζει με τρόπο μοναδικό εμπρός σε κάθε αναγνωστική πρόκληση.
Σε μια εποχή που όλα είναι ψηφιακά η ηρωίδα σας γίνεται πρότυπο ζωής.Ποια απ’ όλες τις ηρωίδες θαυμάζετε;
Έχοντας ζήσει όμορφα και αγνά παιδικά χρόνια και παρατηρώντας το σήμερα μέσα από την ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας σε όλα τα επίπεδα, βλέπω πως η ψηφιακή εικόνα δρα καταλυτικά πάνω στον άνθρωπο και δη στα νέα παιδιά, πόσο μάλλον η εικονική πραγματικότητα. Αυτό με προβληματίζει ιδιαίτερα ως άνθρωπο που θέλει να κρατήσει τις σταθερές του δίχως να επηρεάζεται από το σημερινό κοινωνικό γίγνεσθαι. Επιλέγω μέσα από τα βιβλία μου να χτίζω ανθρώπινους και προσιτούς ήρωες στους οποίους οι αναγνώστες θα βρουν κι από μια διδαχή μέσω του χαρακτήρα τους. Θαυμάζω όλους τους ήρωες γιατί ο καθένας έχει την δική του δυναμική. Μου είναι δύσκολο να διαλέξω, αλλά προκειμένου να απαντήσω θα πω πως έχω μια αδυναμία στην γλυκιά μου Αννέτα γιατί η ζωή της έδωσε παραπάνω από όσα μπορούσε να αντέξει κι όμως τα κατάφερε! Κι επιτρέψτε μου να έχω και μια τεράστια αδυναμία στον Γέροντα Νεκτάριο. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μπορεί να καταλάβει!
Πιστεύετε ότι υπάρχουν ενέργειες και καρμικοι ερωτες που ζουν μαζί σε πολλές ζωές;
Σαν χριστιανή ορθόδοξη δεν θα μπορούσα να πιστεύω σε ενέργειες, καρμικούς έρωτες και πολλές ζωές, παρά μονάχα σε αυτό που είναι από Τον Θεό δοσμένο. Ο Χριστός μας είναι το Α και Ω, η μια και μόνη αλήθεια της ζωής μας. Μάς γνωρίζει από την στιγμή της συλλήψεώς μας έως την τελευταία μας ανάσα, μαζί και την ζωή που διάγουμε από την αρχή έως το τέλος της. Πιστεύω ακράδαντα πως μέσω της πίστης μας Σε Αυτόν και της προσευχής που Του απευθύνουμε πως μπορούμε να ζήσουμε τα μεγαλύτερα θαύματα!
Η νονά της Ζωής μια ζωή γινόταν θυσία για τη φίλη της Πρέπει να θάβουμε τα αισθήματα που έχουμε ή όχι;
Πιστεύω πως κάποιες φορές στην ζωή μας αξίζει να θυσιάζουμε κάτι για να μπορέσουμε να απολαύσουμε στο έπακρο κάτι καλύτερο, κάτι ανώτερο. Οι πράξεις μας μάς καθορίζουν ως οντότητες και ειλικρινά αν ψάξουμε βαθιά μέσα μας ίσως συνειδητοποιήσουμε πως εν τέλει δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι. Το συναίσθημα κάποιες φορές πρέπει να παραμερίζεται εμπρός στη λογική ενός νοήμων ανθρώπου.
Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασιου