Η Μαρία Πέττα συνομιλεί με τη Βούλα Παπατσιφλικιώτη

Σας επέλεξε η γραφή ή την επιλέξατε; Με τι κόστος;

Η αγάπη μου για το βιβλίο και τον γραπτό λόγο, είναι παλιά κι απεριόριστη. Πάντα είχα την ανάγκη να γράφω, ποτέ όμως, δεν σκέφτηκα να γράψω ένα βιβλίο και πόσο μάλλον να το εκδώσω! Κάποια στιγμή ήρθε από μόνο του και με βρήκε. Αισθανόμουν πως αυτά που σκεφτόμουν ή καλύτερα που φανταζόμουν, αφού έβλεπα τους ήρωες μου και όλα τα σκηνικά να διαδραματίζονται μπροστά μου, έπρεπε να τα εξωτερικεύσω! Ο μόνος τρόπος που μπορούσε να γίνει αυτό, ήταν μέσω της γραφής. Έτσι, εντελώς απρόσμενα έγραψα το πρώτο μου μυθιστόρημα που είναι αστυνομικό. Μετά από αρκετό καιρό ακολούθησε το δεύτερο βιβλίο, κι αυτή τη στιγμή γράφω το τρίτο.

Το κόστος της συγγραφής είναι ότι αναγκαστικά, θέλοντας και μη, ζεις σ’ έναν παράλληλο κόσμο, τον φανταστικό. Σίγουρα ο πραγματικός κόσμος έχει κάποια παραπονάκια τα οποία και εκφράζει, όμως πιστεύω, ότι κάποια στιγμή, όταν υπάρχει θέληση, βρίσκονται οι ισορροπίες.

Τι σημαίνει «γράφω» για σας;

Εξωτερικεύω συναισθήματα και εικόνες, ξεφεύγω για λίγο από την πραγματικότητα και βυθίζομαι σ’ έναν δικό μου κόσμο!

Πιστεύετε ότι κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας;

Πιστεύω πως είναι έμφυτο στον άνθρωπο. Όπως γενικά όλα τα ταλέντα. Κάποια στιγμή στην πορεία ανακαλύπτεις πως αυτό, ναι μεν είναι το κύριο συστατικό αλλά πρέπει να μάθεις και κάποιες τεχνικές. Επίσης πρέπει να δέχεσαι συμβουλές και να διορθώνεσαι χωρίς να πληγώνεσαι ή να ενοχλείσαι και προπάντων πρέπει να πιστεύεις σ’ αυτό που κάνεις, ό,τι κι αν είναι αυτό.

Μιλήστε μας για το βιβλίο σας.

Το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε τυχαία. Έχει πολλά μηνύματα να δώσει στον κόσμο. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα την ανάγκη να εξωτερικεύσω κάποιες καταστάσεις που συμβαίνουν πίσω απ’ τα παρασκήνια της ανέμελης ζωής μας. Όσο ανέμελη μπορεί να είναι φυσικά… Όμως υπάρχουν πολλά πράγματα που αν τους δώσουμε την ανάλογη προσοχή θα καταλάβουμε πως πραγματικά ζούμε στον «παράδεισο»! Γιατί παράδεισος, είναι η ελευθερία του ανθρώπου, η ελεύθερη βούληση, το δικαίωμα στα όνειρα, αν όχι τα μεγάλα, τα απλά, τα καθημερινά, όπως ένας καφές με μια φίλη, μία βόλτα με τα παιδιά, μία βουτιά στην παραλία… το δικαίωμα να ερωτεύεσαι… Περισσότερα, στις σελίδες του βιβλίου!

Ποια μοίρα ελπίζετε για αυτό;

Να έχει ένα όμορφο ταξίδι, να αγαπηθεί μα πάνω απ’ όλα να αφήσει παντού το μήνυμα του!

Έχετε συγκινηθεί με ένα βιβλίο που έχετε διαβάσει;

Ναι έχω συγκινηθεί, παρόλο που είμαι δύσκολη αναγνώστρια! Θέλω το βιβλίο που διαβάζω να μου ξυπνά συναίσθημα, θέλω αβίαστα να φεύγουν τα δάκρυα συγκίνησης ή το γέλιο κι αν είναι αστυνομικό, θέλω να με κρατά σε αγωνία! Τελευταία, διάβασα πολλά τέτοια διαμάντια!

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;

Δεν είναι μόνο μία, αλλά πολλές, θα δώσω όμως μία, αν και την έχουν πει αμέτρητες φορές, είναι κάτι που το πιστεύω ακράδαντα «Όλα γίνονται για κάποιο λόγο»

Για ποιο λόγο θα σταματούσατε να γράφετε;

Για κανέναν, ακόμα και τα χέρια να μην μπορούν, θα γράφω με την ψυχή!

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *