Η Ισμήνη Χαρίλα ρομαντική και ετοιμόλογη, διαθέτει ταλέντο συγγραφικό, καθώς στα πέντε βιβλία της χτίζει σταθερές σχέσεις μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Στο νέο της βιβλίο “Ο όρκος του φεγγαριού” μας αποκαλύπτει και ένα αδημοσίευτο δικό της παραμύθι τη ” Φεγγαρένια” που θυμίζει την εποχή που τα παιδιά διάβαζαν αγνά, αθώα παραμύθια. Ψαξτε το βιβλίο της θα σας ενθουσιάσει.
Ποιο ήταν το ερέθισμα που έπλασε στο μυαλό σας την υπόθεση του τελευταίου σας βιβλίου;
To 2020 ξεκίνησα να γράφω μια ιστορία στη στήλη μου Zephyros Stories στο ηλεκτρονικό περιοδικό My Writer’s Gang. Σύντομα και καθώς οι ήρωες εκείνης της ιστορίας άρχισαν να μορφοποιούνται, συνειδητοποίησα ότι με οδηγούσαν σ’ ένα αφηγηματικό μονοπάτι που δεν μπορούσε να περιοριστεί σε μια διήγηση μικρής έκτασης.
Έτσι, ξεκίνησε η ιστορία του Όρκου του Φεγγαριού που αυθόρμητα «δέθηκε» μ’ ένα ανέκδοτο παραμύθι μου, τη «Φεγγαρένια» και ανέδειξε τις βασικές ηρωίδες, την Ανέζα και τη Δόμνα.
Πόνος, χαρά, αγωνία, πάθος σ’ ένα βιβλίο γεμάτο βιώματα, κρυφές σκέψεις, μυστικά. Και όλα αυτά δοσμένα με την ευαισθησία της συγγραφέως. Πώς δέθηκαν όλα αυτά σ’ ένα βιβλίο;
Η συγγραφή είναι μια διαδικασία που απαιτεί και διεκδικεί – θα τολμούσα να σχολιάσω – τη νοερή μεταφορά σ’ έναν άλλο κόσμο. Έναν φανταστικό κόσμο όπου κατοικούν οι ήρωες κάθε ιστορίας και ο οποίος πρέπει να αποδοθεί στο χαρτί με αντικειμενική οπτική και σεβασμό απέναντι στους πρωταγωνιστές της.
Τα συναισθήματα επομένως των ηρώων, θετικά ή αρνητικά, σε συνδυασμό με τους συλλογισμούς τους οδηγούν τις πράξεις τους και κατ’ επέκταση την αφηγηματική πορεία. Κατά συνέπεια η ενδελεχής παρατήρηση και η αποφυγή παραπλανητικών προπετασμάτων αποτελούν το κυρίαρχο στοιχείο για την ολοκλήρωση ενός βιβλίου.
Πόσο χαίρεστε που το είδατε να φιλοξενείται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;
Παρόλο που «Ο όρκος του Φεγγαριού» είναι το πέμπτο μου βιβλίο, το συναίσθημα της πρώτης εικόνας στις προθήκες των βιβλιοπωλείων παραμένει πάντοτε έντονο, ενώ υπερέχει σαφώς η εικόνα του αναγνώστη που επιλέγει να το διαβάσει, διακρίνοντάς το ανάμεσα σε δεκάδες ή εκατοντάδες άλλα βιβλία.
Είναι ένα συναίσθημα χαράς και ηθικής ικανοποίησης αφού νιώθεις ότι η ιστορία που μοιράζεσαι με τον αναγνώστη «μιλά» για κάποιον λόγο και σ’ εκείνον.
Είναι μόνο η εμπειρία που κάνει έναν συγγραφέα να τα καταφέρει ή και κάτι ακόμη;
O Ουίλιαμ Φώκνερ είχε απαντήσει σε μια συνέντευξή του το 1956 ότι ο συγγραφέας δεν πρέπει να ικανοποιείται ποτέ και χρειάζεται 99% ταλέντο, 99% πειθαρχία και 99% δουλειά.Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη άποψη συνοψίζει τα συστατικά που απαιτεί η συγγραφή και θα προσέθετα επίσης την παρατηρητικότητα και την οξυμένη αντίληψη, αφού ακόμα και το πιο ασήμαντο περιστατικό δύναται να μεταμορφωθεί και να αποκτήσει βαρύνουσα σημασία μέσα σε μια ιστορία. Εξάλλου κάθε εικόνα, κάθε κίνηση και κάθε ήχος έχουν διαφορετικό νόημα ανάλογα με τον τρόπο που συλλαμβάνονται και αποδίδονται.
Χαρτογραφώντας τις σκέψεις τους, με ποιον ήρωα ήρθατε πιο κοντά;
Αν και είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον, θα ανέφερα την Ανέζα. Ένα κορίτσι που από την παιδική της ηλικία, βασιζόμενη στο ένστικτό της και μια έμφυτη παρατηρητικότητα, έμαθε να ακούει και να ερμηνεύει το πραγματικό νόημα των φράσεων των ανθρώπων. Να βλέπει τα μάτια τους και δίχως να έχει διδαχθεί ή να γνωρίζει την έννοια της ενσυναίσθησης, να μαντεύει την αλήθεια. Η Ανέζα, αν και αναγκάστηκε πολύ νωρίς να αναλάβει ευθύνες που ουσιαστικά δεν της αναλογούσαν, κατάφερε να ανταπεξέλθει χάρη στην οξύννοιά της. Και παρόλο που βίωσε τον πόνο και την απώλεια, μήτε λύγισε, μήτε αναζήτησε την στήριξη άλλων για να συνεχίσει και βασίστηκε μόνο στον εαυτό της για να προχωρήσει.
Τροφοδοτείτε τα βιβλία σας με τις εμπειρίες της ζωής σας;
Η προσωπική αντίληψη, η οπτική, αλλά και ο τρόπος ερμηνείας γεγονότων και καταστάσεων, αναμφίβολα επηρεάζουν τη συγγραφή ενός έργου. Ωστόσο δεν εμπλέκω ποτέ στα μυθιστορήματα ή τα παραμύθια μου τα προσωπικά μου βιώματα, διότι προσπαθώ πάντοτε να υπηρετήσω τη βασική τους αρχή, δηλαδή τον μύθο που γεννάται μέσω της φαντασίας.
Με ποιο κριτήριο διαμορφώνετε τα προφίλ των ηρώων σας;
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο κριτήριο. Οι ήρωες είναι εκείνοι που με καθοδηγούν και με βοηθούν να τους σκιαγραφήσω. Οι πράξεις τα συναισθήματα, οι σκέψεις τους υποδηλώνουν, αναλύουν και εξηγούν τον χαρακτήρα τους.
Τι μήνυμα θα στείλετε στους αναγνώστες;
Θα ήθελα να τους ευχηθώ να αντλούν πάντοτε ψυχική ηρεμία και γαλήνη μέσω της ανάγνωσης. Και όπως σχολιάζει μια από τις ηρωίδες στον Όρκο του Φεγγαριού «να διαβάζουν ιστορίες αστείες, παράξενες, τρομακτικές, ρομαντικές, ιντριγκαδόρικες, ερωτικές, δραματικές. Ιστορίες που προκαλούν το κλάμα, το γέλιο, τη λύπη, τη χαρά ή ακόμα και την ευτυχία. Ιστορίες που δείχνουν τη διττή πλευρά του κόσμου ή ακόμα και αυτή που δεν γνωρίζουν και απλώς φαντάζονται. Άλλες αληθινές και άλλες ψεύτικες. Ενίοτε όμορφες και ενίοτε άσχημες. Ιστορίες που θα ικανοποιούν την ανάγκη τους να ταξιδέψουν νοερά για να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και ενδεχόμενα προβλήματα, αλλά και να γίνονται τα παραμύθια που οι δράκοι τους δεν θα τους τρομοκρατούν και θα τους βοηθούν να ξεπερνούν τους φόβους τους».
Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι Καλή συνέχεια στο έργο σας!
Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου