Συγγραφέας δύο βιβλίων, βγαλμένων από την ίδια την ζωή!
Σας επέλεξε η γραφή ή την επιλέξατε; Με τι κόστος;
Η συγκεκριμένη γραφή με επέλεξε. Δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου η περίπτωση να ασχοληθώ με το γράψιμο, απλώς έγραφα για μένα και μόνο, κάτι μικρά προσωπικά κομμάτια κι αυτό είμαι σίγουρη πως το κάνουν χιλιάδες άτομα.
Ώσπου ο αγαπημένος μου εκδότης, Γιώργος Κοντογιάννης, διαβάζοντας την άποψη μου για ένα χειρόγραφο που μου έφερε να διαβάσω και να του πω την γνώμη μου, αποφάσισε πως πρέπει να γράψω. Για αρκετό καιρό με πίεζε αφόρητα κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι, οπότε η επιλογή είναι καθαρά δική του.
Όσο για το κόστος…
Τίποτε δεν στέρησα στην οικογένεια μου ή στην εργασία μου, γιατί γράφω στο αστικό ή στο μαγαζί, στα κενά, όταν δεν έχει πελάτες. Το μόνο που στοιχίζει στην υπόθεση της γραφής είναι η έκθεση του εαυτού σου, μα… δεν γίνεται κι αλλιώς. Καταθέτεις την ψυχή σου όταν γράφεις, ελπίζοντας να βρεις αποδέκτες.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας, δυσκολεύει την γραφή σας;
Το ότι είμαι ευσυγκίνητη και κατακλύζομαι έντονα από τα συναισθήματα που θεωρώ ότι διακατέχουν τους ήρωες μου. Πολλές φορές γράφω και τα δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου. Χωρίς να το επιδιώκω ταυτίζομαι.
Τι σημαίνει «γράφω» για εσάς;
Η συγγραφή είναι ένα μοναχικό μονοπάτι μα καθόλου κουραστικό ή δύσκολο για μένα. Αρχίζω να το περπατώ γεμάτη ενδιαφέρον και σε κάθε στροφή του αντικρίζω και κάτι καινούργιο. Έχω και εγώ την περιέργεια να δω τι θα δημιουργήσει ο νους μου. Ξεκινάω με τα βασικά της ιστορίας και στην πορεία προκύπτουν πολλά. Ακούσματα, βιώματα, έρευνα και φαντασία μπερδεύονται μέσα μου. Η μια σκέψη γεννάει την άλλη και οι λέξεις γίνονται προτάσεις, παράγραφοι, κεφάλαια και γίνονται βιβλίο. Είναι τόσο θαυμαστό αυτό το ταξίδι του νου που με συνεπαίρνει.
Γράφω για μένα σημαίνει ξετυλίγω ένα κουβάρι σε όλο του το μάκρος και το απλώνω μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Έπειτα το ακουμπάω στα χέρια του και του ζητάω να το ξετυλίξει και να το κάνει δικό του.
Τι ήταν εκείνο που σας ενέπνευσε να γράψετε το τελευταίο σας βιβλίο;
Μια κουβέντα της πεθεράς μου. Όταν στην εύλογη απορία μου τι όνομα ήταν αυτό που έδωσαν στον πατέρα της, Δράκο τον έλεγαν, εκείνη μου είπε πως τον είχαν πάρει βαπτισμένο. Δεν ήξερα ότι ήταν υιοθετημένος και άρχισα να την ρωτάω. Κι εκείνη μου είπε πως το παιδί το έβαλαν πάνω στη ζυγαριά και στην άλλη πλευρά τις λίρες, το βάρος του σε χρυσό έδωσε η οικογένεια που το πήρε. Όταν ήταν δέκα χρονών πήγε η βιολογική του μητέρα να το πάρει πίσω και αυτό την έδιωξε. Κι άρχισαν να με τυραννάνε οι σκέψεις και τα γιατί. Γιατί το έδωσε και τι συνέβη και πήγε να το πάρει πίσω; Αυτή η γυναίκα, η Ζώγια, ήρθε και με στοίχειωσε, έπρεπε να ψάξω, να μάθω την ιστορία της, έπρεπε να την γράψω και αυτό έκανα.
Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση;
Η Έμπνευση είναι ένα δώρο της μούσας σε κάθε δημιουργό. Έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις μα όταν έρθει, πάντα βγαίνει κάτι καλό. Μπορεί να περάσει και ένας μήνας χωρίς να γράψω ούτε μια λέξη, περιμένω… κι όπως είπε και ο Σώμερσετ Μώμ όταν ο συγγραφέας έχει υπομονή πάντα ο επισκέπτης θα του χτυπήσει την πόρτα. Μια λέξη, μια πρόταση, μια εικόνα ή μια μυρωδιά και γίνεται η εύλογη έκρηξη της δημιουργίας.
Πιστεύετε ότι κάποιος γεννιέται ή γίνεται συγγραφέας;
Χωρίς να είμαι μοιρολάτρισσα, πιστεύω πως αν είναι κάτι να γίνει θα γίνει, πρέπει όμως πρώτα να ωριμάσει. Έτσι και με την συγγραφή, κάποιοι το θεωρούν ανάγκη, από τα μικρά τους χρόνια και σε άλλους προκύπτει με τον καιρό και τις εμπειρίες που συσσωρεύονται στο σεντούκι του νου και της ψυχής τους και ψάχνουν διέξοδο.
Έχετε συγκινηθεί με ένα βιβλίο, που έχετε διαβάσει;
Στα δέκα μου χρόνια, ο δάσκαλός μου, ο μοναδικός, μου έδωσε να διαβάσω τους Άθλιους του Ουγκώ. Δεν κατάλαβα πολλά από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που περιέγραφε μα η τραγική φιγούρα του Γιάννη Αγιάννη και η μεγαλοσύνη του Επισκόπου που τον βοήθησε, με σημάδεψε βαθιά σε ‘κείνη την τρυφερή ηλικία.
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση;
Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη…