Η Γεωργία Ρετετάκου γράφει για το βιβλίο «Ο Κήπος της μοναξιάς»

Ένα ανεξάντλητο ψηφιδωτό συναισθημάτων, σχεδιάζει ανεξίτηλα τον καμβά της Μοναξιάς Τεσσάρων Γυναικών στο πέρασμα του Χρόνου. Σαν αλυσίδα των πράξεων τους, η αλληλουχία των άστοχων επιλογών τους θα δέσει σαν κόμπο τις ζωές τους και θα τις φέρει αντιμέτωπες με τα ίδια τους τα ανομολόγητα μυστικά και τα εγωιστικά τους απωθημένα.  Κομμάτια όλες της ίδιας ιστορίας θα ψάξουν απεγνωσμένα να ενώσουν το Χάσμα που τις χωρίζει. Να βρουν την αυτοκάθαρση που θα τις λυτρώσει. Να βρούν την γενεσιουργό αιτία των πράξεων τους.
Η Αθηνά, η Ανθή, η Δόμνα και η Αλίκη, τόσο διαφορετικές μα και τόσο ίδιες. Μπλέκουν σε έναν ατέρμονο και αδιέξοδο πόλεμο που δημιουργούν άλλοτε οι μοιραίες καταστάσεις και άλλοτε οι εγωιστικές αποφάσεις τους.  Ο παράνομος και δυνατός έρωτας της Αθηνάς για τον Λάσκαρη, θα ταράξει τις ζωές δυο οικογενειών. Η κόρη της Αθηνάς η Ανθή και η κόρη του Λάσκαρη η Δόμνα ακούσια θύματα αυτής της σχέσης.  Ο παιδικός τους ψυχισμός και το πως θα αντιληφθούν το γεγονός. Ο πόλεμος που θα μεσολαβήσει και οι συνέπειες του στις ζωές τους, θα οδηγήσει την ψυχή και μυαλό σε πράξεις που θα καθορίσουν την μετέπειτα ζωή τους. Θα παλέψουν με τις Ερινύες. Θα δοκιμάσουν τις αντοχές τους. Θα περιπλανηθούν ενοχικά στους Κήπους της Μοναξιάς τους. Θα ψάξουν άλλοθι για τις πράξεις τους και θα ζητήσουν εξιλέωση για τα εκούσια ή ακούσια πεπραγμένα τους.
Η Αθηνά, η Ανθή, η Δόμνα και η Αλίκη. O Λάσκαρης, ο Ανδρέας, ο  Φίλιππος, ο Παναγιώτης, η Δώρα, ο Στέλιος και η Αλεξία θύτες και θύματα σχέσεων που ξεφτίζουν στην ορμή των απωθημένων, του θυμού και της αδικίας. Συναισθήματα και μυστικά καλά κρυμμένα ψάχνουν μια χαραμάδα για να βγούν στο φώς και να δώσουν μορφή αλλιώτικη στην παραπλανητική μορφή των ηρώων.
Το Παρόν ανακυκλώνει το Παρελθόν με τα ίδια λάθη, τις ίδιες ενοχές, τις ίδιες λανθασμένες εντυπώσεις. Ένας κύκλος η ζωή που μέσα τους κλείνει ψυχές που αυτοκαταστρέφονται απο την ίδια φωτιά μιας επαναλαμβανόμενης εγωιστικής στάσης ζωής. Τις οδηγεί εκεί όπου όπου ο Παράδεισος κρύβεται σε μια χούφτα κόλασης.
Μια εξαιρετικά δομημένη ιστορία με υπέροχα επιλεγμένο λεξιλόγιο που σε τραβάει σαν μαγνήτης να ακολουθήσεις τους ήρωες στα όσα ζούνε. Με καθήλωσε όχι μόνο η ιστορία, όχι μόνο η πλοκή αλλά κυρίως το υπέροχο στήσιμο του ξεδιπλώματος της μυθοπλασίας. Ο όμορφος λόγος.  Η κάθε λέξη αυτόματα αποτυπώνει την εικόνα και γεννάει την αμφιβολία. Ξυπνάει το συναίσθημα, ένα συναίσθημα που διαρκώς μεταλλάσσεται και ισορροπεί οριακά ανάμεσα στους ήρωες ,τα διλήμματα τους και τις τελικές επιλογές τους.
Γνώρισα την Μαρία Χίου μέσα απο το βιβλίο της ” Η Σιωπή του Ποταμού “ ένα πολύ όμορφο βιβλίο. Νομίζω πως ο κάθε αναγνώστης όταν διαβάζει κάποιο επόμενο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, αυτό που περιμένει να δεί είναι καινούργια στοιχεία στην γραφή του και στους τρόπους που ο συγγραφέας εξελίσσει την ιστορία του. Εγώ σε αυτό το δεύτερο βιβλίο που διάβασα διαπίστωσα και τα δυο αυτά στοιχεία στον μέγιστο βαθμό. Εξαιρετική γραφή και εξαιρετικό δέσιμο της ιστορίας στο παρελθόν και στο παρόν. Σωστά τοποθετημένες Χρονικές αναδρομές. Εξαίσιος ο τρόπος με τον οποίο έδεσε τους ήρωες με τις παράλληλες ιστορίες τους. Ένα κείμενο που δεν έκανε σε κανένα σημείο κοιλιά. Που απέδωσε στον μέγιστο βαθμό τον ιδιαίτερο ψυχισμό του κάθε ήρωα.  Γίνεται μέσα στο Βιβλίο ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα όλων των ηρώων πρωτευόντων και δευτερευόντων και περιγράφονται γεγονότα που περικλείουν πολλά συναισθήματα και κοινωνικά ζητήματα. Η απιστία, η συγχώρεση, η αυταπάρνηση, ο εγωισμός! Η άμβλωση, η υιοθεσία, η δωρεά οργάνων, η Προδοσία και το πως αυτή καμιά φορά μπορεί να έχει διπλή σημασία.
Ένα βιβλίο που το προτείνω ανεπιφύλαχτα απλά διαβάστε το….α και κάτι τελευταίο δώστε σημασία στην σελίδα 240-241 μια απο τις ωραιότερες σκηνές που έχω διαβάσει σε βιβλίο. Γιατί όλοι τελικά κρύβουμε ένα Προδότη μέσα μας!!!! 

Ρετετάκου Γεωργία

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *