542 σελίδες απόλυτου γέλιου και πραγματικής χαλάρωσης. Ακόμα και μ’ αυτές τις λέξεις θα μπορούσα να ολοκληρώσω την κριτική μου για το βιβλίο της Άννας Συκιανάκη «Άνδρες! Αν σκοτώσω έναν πειράζει;».
Το διάβασα σε μια έντονη εργασιακά περίοδο και, ουσιαστικά, μού εξασφάλισε την χαλάρωση που επιθυμούσα, ώστε να πέσουν οι παλμοί και να με κάνει να ξεχαστώ.
Γέλασα μ’ όλους τους ήρωες. Οι καταστάσεις και οι ατάκες τους είναι επεισοδιακές.
Το βιβλίο θα το χαρακτήριζα, πέρα από αστείο, άκρως τρυφερό. Διακρίνεται από μια νοσταλγία και μέσα απ’ την καθημερινότητα των ηρώων μπορεί να διακρίνει κανείς την δύναμης της αδελφικής, της φιλικής, της ερωτικής, της οικογενειακής και της επαγγελματικής σχέσης.
Όλες οι σχέσεις έχουν τα σκαμπανεβάσματά τους, αλλά το βιβλίο σού δίνει να καταλάβεις πως, αργά ή γρήγορα, όλα μπαίνουν στην θέση τους και η τάξη, κάποτε, αποκαθίσταται. Είτε είσαι έτοιμος γι’ αυτό είτε όχι.
Οι ήρωες του βιβλίου δεν είναι εξωπραγματικοί. Ταυτίζεσαι μαζί τους και βρίσκεις σημεία επαφής κι επικοινωνίας. Οι ήρωες προβληματίζονται, παιδεύονται, χαίρονται, γελούν, προσπερνούν εμπόδια και, στο τέλος, βρίσκουν την γαλήνη.
Επιπρόσθετα, αυτό που λάτρεψα στο βιβλίο είναι ότι μού “γνώρισε” την Σίφνο και, πραγματικά, μ’ έκανε να θέλω να την επισκεφθώ. Οι εικόνες που δημιούργησε η συγγραφέας στο νησί ήταν ταξιδιάρικες. Προσωπικά, αυτό το θεωρώ ταλέντο και η κυρία Συκιανάκη φαίνεται να έχει άπλετο.
Το βιβλίο που κυκλοφορεί απ’ τις Εκδόσεις “Έξη” έχει τις σωστές δόσεις σ’ όλα του. Σε διαλόγους, σε περιγραφές, σ’ αναλύσεις, σε συναισθήματα. Δε με κούρασε, δεν μπορούσα να τ’ αφήσω απ’ τα χέρια μου, ήταν η απόλυτη παρέα για τις 3 ημέρες που μού κράτησε συντροφιά. Σίγουρα, λοιπόν, εξασφάλισε την θέση του στην βιβλιοθήκη μου και είμαι σίγουρη πως τις μέρες που θα έχω τις μαύρες μου θα φυλλομετρώ τις σελίδες του, για να πάρω τα πάνω μου.
Νίκη Συρίγου
“Άντρες! Αν σκοτώσω έναν πειράζει;” της Άννας Συκιανάκη | Out Of The Box (ootb.gr)