«Να μην μάθει ποτέ την αλήθεια, να την προστατέψεις με όποιον τρόπο μπορείς».
Πόσες φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας δεν έχουμε αναγκαστεί -εντός κι εκτός εισαγωγικών- να αποκρύψουμε την αλήθεια από αγαπημένα μας πρόσωπα, ώστε να να τα προστατέψουμε από τις συνέπειες και τον πόνο που μπορεί να επέλθουν αν εκείνη έρθει στην επιφάνεια;
”Μια υπόσχεση που πρέπει να τηρηθεί όποιο και να είναι το κόστος.”
Λένε πως δεν πρέπει να ορκίζεσαι, μα όταν θέλουμε να αποδείξουμε στους άλλους γύρω μας την αλήθεια κι αξιοπιστία των λεγομένων μας, καταφεύγουμε σε δυνατούς όρκους, θεωρώντας ότι αν δεν τους κρατήσουμε και τους ”σπάσουμε”, θα έχουμε αβάσταχτες συνέπειες στη ζωή μας. Έτσι και η συγγραφέας Ισμήνη Χαρίλα μέσα από το νέο της ιστορικό-κοινωνικό της μυθιστόρημα, με τίτλο ”Ο όρκος του φεγγαριού”, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη, θα μας μιλήσει για όλους εκείνους τους όρκους που πήραν τα πρόσωπα της πλοκής και καθόρισαν τόσο τη δική τους τη ζωή, όσο και άλλων ανθρώπων στο ευρύτερο κοινωνικό τους πλαίσιο…
”Δύο κορίτσια που μεγάλωσαν σε δύο διαφορετικούς κόσμους και θα πορευτούν στα χνάρια που τους υπαγορεύει το ένστικτό τους. Η Δόμνα, ήθελε να ανοίξει τα φτερά της μακριά από το οικοτροφείο. Να φύγει από το νησί και να μην γυρίσει ποτέ ξανά. Και τα κατάφερε. Όμως, η εκδίκηση θα την τυφλώσει και η μοίρα θα απαιτήσει από εκείνη ένα βαρύ αντίτιμο αν θέλει να λυτρωθεί. Η Ανέζα, προτίμησε να μείνει και να παλέψει για τις επιλογές και τα όνειρά της. Δίπλα στον πατέρα της, που έκανε τα πάντα για να την μεγαλώσει και μετά στη γυναίκα που της στάθηκε σαν μάνα όταν όλος ο κόσμος της είχε γκρεμιστεί. H ζωή τις ενώνει αιώνια με έναν όρκο σιωπής. Έναν όρκο που η Ανέζα έδωσε προτού καν γνωρίσει τη Δόμνα. Μία υπόσχεση που έπρεπε να τηρηθεί όποιο και να ήταν το κόστος. Μία ιστορία γεμάτη πάθη, λάθη και πόνο. Άραγε, θα καταφέρουν να βρουν το μονοπάτι της γαλήνης και της ελευθερίας;” (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Εμπνεόμενη η συγγραφέας από ένα ανέκδοτο παραμύθι της, επιλέγει να γράψει την παρούσα ιστορία, δίνοντας τον εύηχο και ταιριαστό τίτλο ”Ο όρκος του φεγγαριού”. Σαν το φεγγάρι να μπορεί να ακούσει όλες τις επιθυμίες, όνειρα, ευχές, όρκους μας και να δύναται να τα υλοποιήσει κατά ένα μαγικό τρόπο. Πόσο, όμως, εφικτό είναι κάτι τέτοιο, αναλογιζόμενοι/ες τις ανθρώπινες ψυχές και τις όποιες καλές, ή, κακές συμπεριφορές τη συνοδεύουν με αποτέλεσμα και τις όποιες συνέπειες;
Πάθος, λάθη, μυστικά, αγωνία, εμπειρίες ζωής, χαρά και πόνος, αλλά και μία βαθειά ανάγκη για λύτρωση συνθέτουν όλο το σκηνικό της παρούσας υπόθεσης. Ένα βιβλίο καλογραμμένο και μεστό, με αρχή, μέση και τέλος, στο οποίο η συγγραφέας ”ντύνει” όλα τα πρόσωπα με μία ειλικρίνεια που μας βοηθά να ταυτιστούμε μαζί τους, να μπούμε στη θέση τους και να νιώσουμε ανάλογα συναισθήματα. Γιατί, αν το καλοσκεφτούμε, ακόμη και οι ιστορίες των βιβλίων που διαβάζουμε δε διαφέρουν, πάντα, τόσο πολύ από την πραγματική μας ζωή…
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυριακή Γανίτη