Ταξίδι σε αλλοτινές εποχές
Όλα ξεκίνησαν σε ένα ρομαντικό σοκάκι της Πλάκας, εκεί όπου οι βουκαμβίλιες σκέπαζαν με τα φύλλα και τα άνθη τους τα πλακόστρωτα δρομάκια και οι τριανταφυλλιές ευωδίαζαν με το μεθυστικό άρωμά τους τις αυλές και τις καρδιές των ανθρώπων.
Πρώτα είναι οι τρεις Μούσες. Η Ερατώ, η Κλειώ και η Θάλεια, οι τρεις αχώριστες φίλες. Καθεμιά με τη δική της προσωπικότητα και τη δική της μικρή ιστορία – να τη βαραίνει και να την ακολουθεί σε κάθε της βήμα. Κι έπειτα έρχεται να προστεθεί στη συντροφιά η Ωρέλια, η νεαρή νοικάρισσα του μικρού σπιτιού της αυλής στην Πλάκα. Με το δικό της φορτίο.
Και η αφήγηση ξεκινά…
Ο βασικός κορμός του μυθιστορήματος «Ωρέλια. Το ρόδο της αγάπης» είναι η ιστορία της Ωρέλιας, όπως δηλώνεται εξαρχής, από τον τίτλο ακόμα, και γύρω της περιστρέφονται πολλά πρόσωπα, άλλα πληγωμένα από τον έρωτα και άλλα βάζοντάς τον ως μοναδική πυξίδα της ζωής τους, που είτε θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της είτε θα κάνουν απλά ένα πέρασμα και θα προσπεράσουν. Οι ζωές όλων τους όμως θα ξεδιπλωθούν στους αναγνώστες, η μία μετά την άλλη, αποκαλύπτοντας διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικές νοοτροπίες, διαφορετικές στάσεις ζωής. Ο κάθε ήρωας ζει με τις επιλογές του ακολουθώντας πιστά ό,τι πρεσβεύει, αλλά και ό,τι η Μοίρα έχει γράψει γι’ αυτόν. Το παρελθόν των χαρακτήρων έρχεται στο φως δικαιολογώντας και ερμηνεύοντας, σε μεγάλο βαθμό, τις πράξεις του παρόντος, ενώ αυτό «εισβάλλει» φυσικά μέσα στην κεντρική ιστορία χωρίς να αποπροσανατολίζει ή να μπερδεύει τους αναγνώστες.
Όλοι τους ζουν, ερωτεύονται, ονειρεύονται, παλεύουν να κατακτήσουν ένα καλύτερο αύριο, απογοητεύονται, πληγώνονται. Αλλά στο τέλος βγαίνουν πάντα νικητές.
Χαρακτηριστικό δε, είναι ότι η αφήγηση διανθίζεται από πλήθος φιλοσοφικών σκέψεων και αποφθεγμάτων, που ενσωματώνονται αρμονικά στο κυρίως σώμα της ιστορίας χωρίς, ούτε στο ελάχιστο, να μοιάζουν ξένες ή ξεκάρφωτες.
Με λιτή αλλά προσεγμένη γλώσσα και προσεκτικό χειρισμό της, η Ισμήνη Χαρίλα παραδίδει ένα μυθιστόρημα διαφορετικό, που ξεφεύγει από τα τετριμμένα. Ρομαντικό, τρυφερό, γλυκό, ιδιαίτερο. Παρουσιάζει μια ρομαντική εκδοχή της ζωής και του έρωτα, χωρίς να παραλείπει τις δυσκολίες της και τον αέναο αγώνα των ανθρώπων για ευτυχία.
Ένα βιβλίο που, στο σύνολό του, συνθέτει μια τοιχογραφία χαρακτήρων αλλοτινής εποχής. Μιας εποχής που πλέον έχει εκλείψει.
Ελένη Κίστου
www.diavasame.gr